Działając w "Jedenastce" w tym samym okresie co kilku ostatnich bohaterów, Grzegorz utrwalił się w pamięci w zgoła odmienny sposób. Bodaj najbardziej spokojny z otaczającej go gromady wariatów, z blond (arch)anielską fryzurą i raczej przyjaznym usposobieniem nie dawał się nie lubić. Jest co prawda na Kronikach jedna fotografia z fryzurą nieco mniej dopracowaną, ale tu fotograf musiał się już bardziej postarać.

Ja co prawda chronologicznie najpierw poznałem młodszą siostrę Grześka Asię (więc summa sumarum był "bratem Asi"), ale wiem ze źródeł niezależnych, że w innych przypadkach było dokładnie odwrotnie. Ale - mam nadzieję - o Asi innym razem Emotikon wink

Ponieważ przyszło nam być jednej drużynie ledwie rok, to zapraszam starą ekipę "Jedenastaków" do odgrzebywania kompromitujących wspomnień, które mi się w pamięci zatarły

Grzesiek człowiek z mojego zastępu "Sępy" (z tego co widzę na zdjęciu miał bardzo oryginalny szczytnik), niezwykle uzdolniony plastycznie z tego co pamiętam. Spokojny, małomówny w dzień ale za to przez sen nadawał jak mało kto. Pzdr