Z tego zimowiska utrwaliło mi się kilka "urywków": miejscową młodziez obrzucająca naszą chatę śnieżkami, oraz naszą reakcję polegającą na zaproszeniu owej młodzieży do środka. Dziewczynom  (chłopcy uciekli, gdy tylko wyszliśmy na zewnątrz) tak się spodoboło, że jedna z nich wyskoczyła na moment do domu, po... zeszyt z dowcipami, żeby nam poczytać :).

Stosunki z ubyszowską młodzieżą ustabilizowały się w stu procentach nazajutrz, kiedy pomogliśmy im odśnieżać boisko, na którym chcieli wylać lodowisko.

Aaaa - i jeszcze Witek Węgorkiewicz wychodzący z szafy, gdy dotarliśmy na miejsce obozowania. Chwilę wcześniej coś o nim mówiliśmy ;-)