Podczas obozu w Leszczynach resztki z obozowej kuchni były zanoszone do pobliskiego gospodarstwa, gdzie harcerskiego menu kosztowały także miejscowe świnki. Nie wiedzieć czemu pewnego dnia zostałem zatrudniony przez 2 SDH-ek do "pomocy" w dźwiganiu wiader. Była nas zatem trójka: Ula, Iza Serafińska i Maja Gembska. Gdy pokarm został przekazany zorganizowaliśmy na miejscu sesję fotograficzną (przypadkowo miałem przy sobie akurat Zenita), w tym czasie gospodarz wrócił z pola, i zaczął odprzęgać konia. Dziewczyny zrobiły kota ze Shreka i dozwolono im dosiąść konia, na którym też ochoczo pozowały do fotografii. Niestety w pewnym momencie w okolicy przejeżdżał drugi koń, w związku z czym "nasz" zaczął zachowywać się nieco nerwowo, w związku z czym postanowił powrócić do obórki. Wierzchem podróżowały akurat Maja i Ula, co nie stanowiło wielkiego problemu. Problemem okazało się akurat niedostosowanie "stajni" do warunków hippicznych, w związku z czym koń do środka wszedł, natomiast dla naszych dzielnych amazonek wejście okazało się za niskie. W związku z powyższym dziewczęta "pozostały na zewnątrz".

Niestety bohatersko rzuciłem się na ratunek, w związku z czym dokumentacji fotograficznej z tego epokowego rajdu brak Emotikon frown

"Tę burzę włosów każdy zna..." (by Winiu opisujący zdjęcia)

W przypadku dzisiejszej Bohaterki Dnia szoku poznawczego nie będzie. Zasadniczo można było zestawić jej zdjęcie obecne z archiwalnym i zorganizować zabawę pt. "Znajdźcie pięć szczegółów różniących te obrazki". Gdy po latach wielu spotkałem Ulę na skarżyskim basenie nie miałem cienia wątpliwości z kim rozmawiam :)

Ula, "Niedźwiedziczka" - filar 2 Skarżyskiej Drużyny Harcerek im. Królowej Jadwigi. Spokój i opanowanie. Miłośniczka muzyki dobrej, zarówno łagodnej, jak i powodującej drżenie żyrandola. Obowiązkowa anegdota za chwilę, żeby była ciut mniejszymi literami niż prezentacja, wtedy rosną szanse, że zostanie mi darowana :)

Oto Ula Wójcik znana gdzieniegdzie jako Langer.