Drużyna powstała w 1934 r. przy Publicznej Szkole Powszechnej nr 3 im. Józefa Piłsudskiego w Skarżysku Zachodnim. Uczęszczały do niej przede wszystkim dzieci pracowników miejscowej Państwowej Fabryki Amunicji. Była to młodzież pochodząca z ubogich rodzin, która nie zawsze dysponowała środkami finansowymi na pokrycie kosztów szeroko rozwiniętej działalności harcerskiej (np. zakup mundurów, udział w obozach itp.).

Założycielem i pierwszym drużynowym był Józef Pałysiewicz, dotychczasowy drużynowy IV DHy. Przez pierwszy rok drużyna prawdopodobnie działała jako próbna (informacje na jej temat w dokumentach hufca pojawiły się dopiero w 1935 r.).

W tym roku nowym drużynowym został Edward Róg, a następnie Józef Barański, w 1936 r. – ponownie Pałysiewicz. Na rok 1936 VI DHy została sklasyfikowana w kategorii C, według systemu oceny pracy poszczególnych drużyn. Jesienią 1936 r. na funkcje drużynowych powołani zostali wszyscy instruktorzy hufca. VI DHy objął Jarosław Zienkiewicz, lecz już na początku 1937 r. przekazał ją Adamowi Sienickiemu. Po nim zaś jesienią 1937 r. drużynowym został Zygmunt Wańkiewicz[1].